Index
Latini sermonis.
Ræcedenti dictionario neceſſarius viſus est index qui complecteretur omnia vocabula latina quæ in illo ſunt, ad hoc vt è vocabulo latino poſſit quicunque voluerit vocem Annamiticam ſeu Tunchinenſem reperire: quæſita nimirum columna in qua illa ponitur, ſimul cum explicatione latina. Ad maius vero compendium vnamquamque columnam in tres partes diuidimus principium ſcilicet, medium, & finem, quæ notantur vna è tribus literis P. M. F. adhibitis ante columnæ numerum. p, denotat columnæ principium quod vndecim circiter lineas priores comprehendit. m, deſignat medium, totidem fermè lineas complectens in medio columnæ. f, denique finem ſignificat, nempe vndecim ferè poſtremas lineas columnæ cuiuslibet; quod non ſolum ad facilè inuenienda vocabula proderit, ſed etiam ad confuſionem vitandam.
ABacus. ei. f. 22.
Ab antiquis temporibus, vſque nunc. p. 896.
Abinitio. p. 210.
Abigo, is. f. 895.
Abijcere è memoria. f. 625.
Abijt, & iam præterijt. p. 809.
Abluere caput fricando. m. 297.
Abluere os. f. 702.
Abluere totum corpus. p. 725.
Abluere vrceolum. p. 703.
Abluo, is. f. 702.
Ab occaſu ſolis vſque ad tenebras. m. 107.
Aborſus, vs. m. 639. p. 667. f. 672. p. 679. p. 706. m. 801.
Abortiuus, a, vm, maledictum quod pueris dicitur. f. 85.
Abripere vi veſtem. p. 426.
Abrumpi. p. 257.
Abſcindere arborem ſecuri. p. 232.
Abſcindere in tranſuerſum, vt arborem
