lent decem iulijs ſeu ponderi argenteo quod, lạng, vocant. luſitani tamen apud Sinas ſicuti ſingulas ſexagenas vocant centum ſic decies ſexagenas monetas ſeu ſexcentas vocãt mille, quod à laponibus originem habuiſſe videtur qui mille huiuſmodi monetas vocant quan, & luſitani ad expeditius loquẽdum & negotiandum illud idem, quan, apud Annamitas donauerunt nomine, mille, cum tamen reuera non ſint niſi ſexcentæ huiuſmodi monetæ. ſic etiã eodem loquẽdi modo & numerandi vtentes, mọt tièn, donauerunt nomine centũ, cum tamen reuera non ſint niſi ſexaginta. một quan tièn: mil caixas: millæ monetæ æreæ ſeu potius ſexcẽtæ. hai quan tièn, ba quan tièn & ſic deinceps in infinitum một tlam quan tièn: cem mil caixas: centum millia monetarum ærearum, vel potius ſexaginta millia. một nghìn quan tièn: mil vezes mil caixas; mille millia monetarum ærearum, ſue porius ſexcenta millia. attamen quinque ligaturæ monetarum vocantur, một ꞗiả tièn: cinco mil caixas: quinquies mille monetæ æreæ. ſeu potius quinquies ſexcentæ, ideſt ter mille. lòi tièn: fio em que ſe enfião as caixas: filum cui inſeruntur monetæ æreæ, quia ſcilicet omnes in medio ſunt perforatæ. xỏ tièn ꞗĕào: enfialas: inſerere filo aut alteri ligulæ monetas æreas, quia ſunt perforatæ. tièn gián: caixas piquenas: monetæ, æreæ minutiores ſeu minores. tièn qúi: caixas grandes: monetæ æreæ maiores. quế, idem. ſex è maioribus æquiualent decem è minoribus. làm tièn: arrecadar a renda de caixas: tributum monetarum ærearum exigere. làm qúi, idem. tièn géy: custas das diligencias da Iuſtiça: impenſæ pro miniſtris iuſtitiæ. tiẽn chỉ, idem. tièn bộp: caixas ruins de chumbo: monetæ adulterinæ plumbeæ. geô tièn: botalas iugando com ellas: iacere monetas ludendo. bẻ tièn: quebrar hũa caixa
