kacap

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

kacap (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈkaʦ̑ap], AS[kacap]
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) pot. pogard. Rosjanin, dawniej także obywatel Związku Radzieckiego
(1.2) gw. lwow. głupiec
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Kacapy nie umieją docenić uroków picia wina, więc chleją wódkę.
(1.2) I znowu zgubiłeś klucze, ty kacapie!
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Kacapia ż, Kacapistan mrz
forma żeńska kacapka ż
przym. kacapski
związki frazeologiczne:
etymologia:
ros. кацап, ukr. каца́пobraźliwie o Rosjaninie[1] < ukr. цапkozioł, cap
uwagi:
tłumaczenia:
(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: głupiec
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „kacap” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.

kacap (język czeski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) żart. pogard. kacap (określenie Rosjanina)
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) ukr. каца́п
uwagi:
źródła: